Svi smo se radovali Evropskom prvenstvu, koje iz opravdanih razloga, dobro poznatim svima, kasni godinu dana. Valjda zbog toga što nam je u prethodnih godinu dana falilo navijača na stadionima, falilo nam je neko veliko takmičenje kakvog nismo imali od 2018. godine.
Dvadeset četiri selekcije dobile su priliku da se takmiče za titulu najbolje u Evropi. Sa ovih prostora učešće su izborile selekcije Hrvatske i Makedonije koja je bila jedan od debitanata na šampionatu.
Prva runda je završena, te je vreme da podvučemo crtu i svedemo utiske šta smo sve gledali u 13 vezanih dana fudbala.
Šta kaže statistika? Nikad više penala i nikad više promašaja!
U grupnoj fazi odigrano je 36 utakmica i u njima postignuto je 94 gola, što je prosječno 2,61 po utakmici. Interesantno, čak 18 golova postignuto je posljednjega dana grupne faze. EURO 2020 (i pored toga što se održava ove godine zadržano je staro ime) opravdao je očekivanja i jedan je od najefikasniji u istoriji. Primjera radi, u grupnoj fazi prethodnog Evropskog šampionata 2016. godine postignuto je čak 25 golova manje.
Ono što je evidentno na turniru je veliki broj dosuđenih penala – čak 14. Isto tako je vidljiv veliki broj promašenih – čak 6. Da li su igrači umorni? Može biti jedan od razloga, ali isto tako ne smijemo ni zanemariti golmane koji odlično brane.
Po konverziji penala EURO 2020 je drugi najgori. Samo 57% realizacije sa bele tačke. Do posljednjega dana prosek je bio i gori, ali se glavni sudac Antonio Mateu potrudio i dosudio tri penala na utakmici između Francuske i Portugala koje su Karim Benzema i Cristiano Ronaldo realizirali. Jedini šampionat sa gorom realizacijom penala odigran je 1988. godine kada je pogođeno 50% dosuđenih jedanaesteraca.
Dve interesantne činjenicu su da je ovo šampionat sa najmanje faulova po utakmici – samo 22,4, isto tako i turnir sa najmanje ofsajda po meču – 3,1.
Koliko god da ga ne volimo, moramo ga pohvaliti. VAR je, i pored nekih diskutabilnih odluka, odradio dobar posao. Za sada. Pu, pu, da ga ne ureknemo. Djeluje da su se sudci u VAR sobi dobro pripremile i da se odluke daleko brže donose nego što je to slučaj u nacionalnim prvenstvima.
Iznenađenja i razočaranja
Na prvu loptu, dileme nema, najveće razočaranje šampionata je selekcija Turske. Na ovaj turnir došli su kao drugoplasirana selekcija u kvalifikacionoj grupi sa Francuskom. Primili su samo tri gola i imali jedan poraz (od Francuske) i veoma ubedljivo došli na završni turnir. Fudbalski svet se složio pred start turnira da će Turska biti jedno od prijatnijih iznenađenja, na kraju je ispalo suprotno – selekcija Senol-a Gunes-a bila je baš neprijatno iznenađenje grupne faze. U tri utakmice upisali su sva tri poraza. Italija ih je prelako savladala na otvaranju. U Bakuu nije pomoglo ni to što su imali veliku podršku sa tribina, te su ih Velšani možda još lakše, iako rezultat ne govori, dobili. Švicarci su ih u posljednjem kolu nokautirali i poslali kući sa gol razlikom 1:8 i nula bodova. Velšani su pokazali da im prijaju završni turniri i može se reći da su oni poprilično iznenadili. Posle žrebovanja grupe dobili su najmanje šanse da se plasiraju dalje. Niko nije vjerovao ni da mogu biti treći. Ekipa Rob-a Page-a sakupila je četiri boda i kao drugoplasirana otišla je dalje.
Možda ne po renomeu, ali sigurno po situaciji u kakvoj se selekcija nalazi i brojnim povredama koje su ih pogodile pred dolazak na turnir, Holandija se može smatrati jednim od prijatnih iznenađenja. Nije iznenađenje što su imali maksimalnih devet poena u grupi sa Makedonijom, Austrijom i Ukrajinom, već činjenica da su igrali veoma lip i efikasan fudbal. Sa osam golova najefikasnija su selekcija posle prve faze takmičenja. Frank De Boer je bio na udaru kritika zbog formacije sa tri igrača u posljednjoj liniji, ali se na kraju to pokazalo veoma efikasnim i najvažnije korisnim. Bekovi imaju sve važniju ulogu u modernom fudbalu, a Denzel Dumfries je jedno od prijatnijih iznenađenja na turniru i igrač koji je svakako privukao pažnju velikih klubova. Bek PSV-a dva puta se upisao u listu strelaca i na sve načine je maltretirao protivničke odbrane ubacivanjem u prostor.
Prijatno iznenađenje je sigurno i selekcija Švedske koje je uspela da završi grupnu fazu ispred Španije i sebi obezbedi znatno lakši put u osmini finala. Mađarska je dokazala da nije više samo zemlja vaterpola. Komšije su u grupi smrti bili na nekoliko minuta od prolaza dalje. Svako će se složiti da su ga i zaslužili. U grupi sa Portugalom, Španijom i Francuskom njihove šanse da dođu do nekog boda mjerile su se u promilima, ali je Marco Rossi odlično selektirao igrače. Spojio je mladost i iskustvo i čak bez veoma važnog igrača u vidu Dominik-a Szoboszlai-a uspeo da stvori jedan kompaktan tim koji je uspeo da učini da jedna Nemačka u posljednjem kolu posljednjih 10 minuta zadržava vreme protiv njih. Mađarska je najmanje provela u rezultatskom zaostatku u grupi i najviše minuta od svih timova bila u prednosti.
Od Hrvata i Španjolaca svi su očekivali mnogo, mnogo više. Hrvatska je došla na turnir kao vicešampion sveta. Ipak, evidentno je da je ova selekcija poprilično slabija u odnosu na onu iz Rusije od pre tri godine. Najviše zbog toga što fale Ivan Rakitić i Mario Mandžukić koji su se oprostili od nacionalnog tima. Momci Zlatka Dalića mučili su se u prva dva kola protiv Engleske i Škotske, ali su kada je najpotrebnije, u posljednjem kolu na Hampden Park-u pokazali zašto su druga reprezentacija sveta. Ivan Perišić i Luka Modrić istupili su kada je bilo najteže i kao najiskusniji igrači povukli tim napred. Hrvati imaju mnogo prostora za napredak, a kako će im rival u osmini finala bili još jedna selekcija koja je poprilično razočarala, šanse za prolaz među osam najboljih nisu male. Hrvati će na megdan Španjolcima koji su igrali poprilično neubedljiv fudbal u grupi. Alvaro Morata i Gerard Moreno takmičili su se ko će imati više promašaja. Vezni red je neubedljivo držao loptu i jedva uspevao da stvori šansu. Jesu postigli šest golova, ali budimo iskreni, Slovačka se samo ubila u posljednjem kolu. Pogledajte autogol Martina Dubravke, ukoliko već niste. Crvenoj furiji fali igrač poput Inieste, Xavi-a ili David-a Silve… koji može bolje da distribuira loptu ka napadačima. I pored najvećeg posjeda na turniru (75,7%), Španija je izgledala veoma loše.
U subote kreće nokaut faza. Utakmice se igraju u Seville-i, London-u, Copenhagen-u, Bucharest-u, Glasgow-u, Budapest-u i Amsterdam-u.
Nadamo se da će uzbuđenja biti više nego u grupnoj fazi.
Parovi osmine finala:
Wales – Denmark
Italy – Austria
Netherlands – Czech Republic
Belgium – Portugal
Croatia – Spain
France – Switzerland
England – Germany
Sweden – Ukraine
